ΛΥΜΕΝΗ ΚΑΘΕΞΗ & ΔΕΜΕΝΗ ΚΑΘΕΞΗ

Θα ήθελα με αυτό το μικρό άρθρο και ύστερα από σύντομη έρευνα που έκανα να ξεκαθαρίσω τους ψυχολογικούς όρους: ΚΑΘΕΞΙΣ, λυμένη κάθεξη και δεμένη κάθεξη, οι οποίοι εμφανίζονται στα έργα του Δάσκαλου Σαμαέλ και πιο συγκεκριμένα για την Επανάσταση της Διαλεκτικής, στην οποία υπάρχουν τα αντίστοιχα υποκεφάλαια στο κεφάλαιο 1.

Ο όρος κάθεξη στην ψυχανάλυση, ορίζεται ως η διαδικασία της επένδυσης της νοητικής ή συναισθηματικής ενέργειας σε ένα άτομο, ένα αντικείμενο ή μια ιδέα. Ο όρος είναι Φροϋδικός, και τον χρησιμοποιούσε ορίζοντάς τον ως μια επένδυση της λίμπιντο.

Οπότε εάν η λίμπιντο έχει να κάνει με τις σεξουαλικές ορμονικές λειτουργίες, τότε όταν ο Δάσκαλος Samael όταν μιλάει για κάθεξη, μιλάει και για το πως τα εγώ κλέβουν την ενέργεια αυτή, και σαφώς πως διαχειρίζονται την ψυχική ενέργεια σύμφωνα και με την διδασκαλία των πέντε κέντρων και των Υδρογόνων του Ουσπένσκυ. 

Εξάλλου και ο ίδιος ο Φρόιντ θεωρούσε ότι η κάθεξη είναι η επένδυση ή διοχέτευση της λίμπιντο στα πράγματα. Καλά, όχι σε αυτά καθαυτά τα πράγματα αλλά στις εντυπώσεις που αυτά δημιουργούν στο νου μέσω των ιδεών. Η κάθεξη αντιστοιχεί στις ιδέες, και επίσης στα υποπροϊόντα των ιδεών που η ίδια δημιουργεί.    

Η κάθεξη είναι μια διαδικασία λοιπόν με την οποία ένα αντικείμενο ή μια ιδέα έγινε κτήμα μας, συνήθως ως αντικείμενο αγάπης (επίσης αυτοαγάπη, ναρκισσισμός, ιδέα του εαυτού μας κλπ.), επενδυόμενο με την ψυχική ενέργεια της λίμπιντο. Υπάρχει επίσης και η έννοια της αποκάθεξης που είναι η διαδικασία της απόσυρσης αυτής της ενέργειας από ένα αντικείμενο κάθεξης ή πρόσωπο ή μια ιδέα, με αποτέλεσμα αυτό να χάσει την σημασία του.

Όταν ο Δάσκαλος Samael  χρησιμοποιεί τους όρους δεμένη κάθεξη και λυμένη κάθεξη, αναφέρεται σαφώς στην ενέργεια που είναι δεσμευμένη και στην ενέργεια που είναι ελεύθερη στην ψυχολογική μας χώρα. Εάν το Είναι δεν επιτρέπει στα εγώ να εκφράζονται, τότε έχουμε την Δεμένη Κάθεξη, δηλαδή την ελεγχόμενη. Το εγώ βέβαια συνεχίζει να υπάρχει αλλά δεν εκφράζεται και δεν τρέφεται. Στην λυμένη κάθεξη, δηλαδή όταν δεν υπάρχει έλεγχος το εγώ κάνει ότι θέλει γιατί είναι ελεύθερο και έτσι μπορεί να σπαταλά την ενέργεια με αποτέλεσμα να υπάρχει ανισορροπία στις ψυχολογικές διαδικασίες και στα 5 ψυχολογικά κέντρα, διότι το καθένα δεν δουλεύει με την ταχύτητα και την ενέργεια του, λόγω των παρεισφρήσεων λάθων ενεργειών από τα εγώ στα λάθος κέντρα, και το "κλέψιμο" του ενός κέντρου από το άλλο. 

Το κεφάλαιο ΚΑΘΕΞΙΣ απο το βιβλίο του Δάσκαλου:

"Η ψυχισμική ενέργεια, η κάθεξις, διαδικαζόμενη ως εκτελεστική δύναμη, αποδείχνεται τρομακτική.

Τα αποθέματα διάνοιας είναι τα ποίκιλα μέρη του Είναι και επονομάζονται δεμένη κάθεξις ή ψυχική ενέργεια σε κατάσταση δυνητική και στατική. Η δεμένη κάθεξις μας προσανατολίζει στην εργασία που σχετίζεται με την αποσύνθεση του εγώ και την απελευθέρωση του νου.

Η δεμένη κάθεξις, εμπεριεχόμενη στο νου, μας οδηγεί στην εργασία που σχετίζεται με την επα­ναστατική ψυχολογία και με την ακέραιη επανάσταση. Οι αξίες του Είναι συγκροτούν τη δεμένη κάθεξη. 

Μόνο η δεμένη κάθεξις μπορεί, να απελευθερώ­νει το νου μέσω της αποσύνθεσης των ανεπιθύμητων ψυχισμικών στοιχείων που έχουν εκκριθεί με τη δομι­κή και συναλλακτική ανάλυση.

Η δεμένη κάθεξις είναι διαφορετική από τη λυμένη κάθεξη, δεδομένου ότι αυτή είναι η ψυχισμική ενέργεια που χρησιμοποιεί το εγώ για να κυριαρ­χεί στο νου και στο σώμα για την εκδήλωση του.

Πρέπει να επιτρέπουμε στη δεμένη κάθεξη, που είναι η δυναμική ψυχική ενέργεια, να είναι εκείνη που κατευθύνει την ύπαρξη μας. Πρέπει να εργαζόμαστε ψυχολογικά ώστε να μπαίνει σε δραστηριότητα η δεμένη κάθεξις και να κυριαρχεί, να κυβερνά την ελεύθερη κάθεξη που είναι η ενέργεια του σώματος και που δυστυχώς κυριαρχεί-το πάντα από τη λυμένη κάθεξη που είναι το εγώ."

Οπότε εφόσον επιτρέπουμε την διαδικασία της λυμένης κάθεξης θα επιτρέπουμε στο πολλαπλό εγώ να υπάρχει, διότι του επιτρέπουμε να τρέφεται. 

"Είναι επείγον να γνωρίζουμε ότι το εγώ είναι ένα σύνολο ψυχισμικών ενεργειών, λυμένων καθέξεων, που αναπαράγονται στα κατώτερα ζωικά βάθη του ανθρώ­που. Κάθε λυμένη κάθεξις είναι ένα μικρό εγώ που χαίρει ορισμένης αυτοανεξαρτησίας."

Εάν θα θέλαμε να προχωρήσουμε προς την Απελευθέρωση, δηλαδή ουσιαστικά την αποκάθεξη, δηλαδή τον Ψυχολογικό Θάνατο και την απελευθέρωση από τα εγώ, ελαττώματα - λαθασμένες ιδέες και αντιλήψεις θα πρέπει ουσιαστικά να δέσουμε αυτές τις διαδικασίες της ψυχολογικής μας χώρας, να περάσουμε δηλαδή σε μια διαδικασία ελέγχου, την δεμένη κάθεξη. 

Αλλά μιας και η λυμένη κάθεξη χρησιμοποιεί τις νοητικές και συναισθηματικές ενέργειες εμείς πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την Συνείδηση, και την εργασία που οδηγεί στην Αυτοσυνείδηση και την αυτοεξέταση ώστε να απεγκλωβίσουμε το νου από αυτές τις ψυχικές διαδικασίες.

Λέει ο Δάσκαλος σε αυτό το κεφάλαιο:

"Μόνο η δεμένη κάθεξις μπορεί, να απελευθερώ­νει το νου μέσω της αποσύνθεσης των ανεπιθύμητων ψυχισμικών στοιχείων που έχουν εκκριθεί με τη δομι­κή και συναλλακτική ανάλυση."

Δηλαδή όταν ο νους είναι ελεύθερος, όταν φτάσει στην μη σκέψη (γιατί όπου υπάρχει σκέψη υπάρχει και εγώ), τότε εμπειρώνουμε το Είναι, και πειραματιζόμαστε με το πραγματικό. Το ίδιο αναφέρει ο Δάσκαλος και στο στο κεφάλαιο του ίδου βιβλίου Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ αλλά και στο βιβλίο Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ.

Λέει επίσης παρακάτω στο υποκεφάλαιο: Ο ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ:

"Είναι επείγον να γνωρίζουμε ότι το εγώ είναι ένα σύνολο ψυχισμικών ενεργειών, λυμένων καθέξεων, που αναπαράγονται στα κατώτερα ζωικά βάθη του ανθρώ­που. Κάθε λυμένη κάθεξις είναι ένα μικρό εγώ που χαίρει ορισμένης αυτοανεξαρτησίας.

Αυτά τα εγώ, αυτές οι λυμένες καθέξεις, πα­λεύουν μεταξύ τους. "Πρέπει να διαβάσω μια εφημε­ρίδα" λέει το διανοητικό εγώ. "θα πάω μια βόλτα με το ποδήλατο", αντιλέγει το κινητικό εγώ. "Πει­νάω", δηλώνει το εγώ της πέψης. "Κρυώνω", λέει το εγώ του μεταβολισμού. "Δεν θα μου το απαγορεύ­σουν", αναφωνεί το εγώ του πάθους σε άμυνα καθεμιάς απ' αυτές τις λυμένες καθέξεις.

Επομένως, το εγώ είναι λεγεώνα λυμένων καθέξεων. Αυτές οι λυμένες καθέξεις μελετήθηκαν απ' τον Φρανς Χάρτμαν. Ζουν μέσα στα κατώτερα ζωικά βάθη του ανθρώπου, τρώνε, κοιμούνται, αναπαράγο­νται και ζουν εις βάρος των ζωτικών μας αρχών ή της ελεύθερης κάθεξις νευρομυϊκή και κινητική ενέργεια. Καθένα απ' τα εγώ που στο σύνολο τους συγκροτούν τη λυμένη κάθεξη. Το εγώ, προβάλλεται στο διάφορα επίπεδα του νου και ταξιδεύει αγωνιώντας για την ικανοποίηση των επιθυμιών του. Τα εγώ, το εγώ, η λυμένη κάθεξις, δεν μπορεί ποτέ να τε­λειοποιηθεί"

Η λυμένη κάθεξη είναι η ελεύθερη ψυχική ενέργεια που το εγώ δεσμεύει και χρησιμοποιεί, βέβαια όλο αυτό είναι αναμφίβολα επενδεδυμένο με την Λίμπιντο. Από το ίδιο κεφάλαιο:

"Το εγώ σπαταλά άτσαλα το ψυχισμικό υλικό, την κάθεξη, σε εκρήξεις θυμού, πλεονεξίας, λαγνείας, φθόνου, υπερηφάνειας, τεμπελιάς, λαιμαργίας, κ.τ.λ. Είναι λογικό να μην μπορεί να κατασκευασθεί, η ψυχή, ενόσω δεν αποθηκεύεται το ψυχικό υλικό, η κάθεξις. Για να κατασκευασθεί κάτι απαιτείται η πρώτη ύλη, δίχως την πρώτη ύλη δεν μπορεί τίποτα να κατασκευα­σθεί, διότι από το τίποτα βγαίνει τίποτα."

Η κάθεξις είναι η Ουσία επενδεδυμένη με την φυσική σεξουαλική δύναμη. Η Ουσία ή η κάθεξις, με το Αρκάνο, τον Μυστικιστικό Θάνατο και την Θυσία είναι ο Δρόμος προς την Απελευθέρωση από την λυμένη κάθεξη.  Έτσι συσσωρεύεται το υλικό για την δημιουργία της ψυχής με τον θάνατο, αλλά ως αναπόσπαστο κομμάτι της εργασίας της Φωτιάς και του Υδραργύρου στο Σιδηρουργείο των Κυκλώπων που είναι ο μόνος δρόμος για την Διάλυση αλλά και την Επαναγέννηση. Συνεχίζει στο ίδιο κεφάλαιο:

"Όταν το εγώ αρχίζει να πεθαίνει, η πρώτη ύλη αρχίζει να συσσωρεύεται. Όταν η πρώτη ύλη αρχί­ζει να συσσωρεύεται, ξεκινά η εγκαθίδρυση ενός μόνι­μου κέντρου βαρύτητας. Όταν το εγώ έχει πεθάνει απόλυτα, το μόνιμο κέντρο βαρύτητας θα έχει ολότελα εγκατασταθεί.

Το κεφάλαιο του ψυχικού υλικού συσσωρεύεται όταν το εγώ πεθαίνει, μιας και ο σπαταλητής της ενέργειας έχει εξαλειφθεί. Έτσι εγκαθίσταται το μόνιμο κέντρο βαρύτητας. Το θαυμάσιο αυτό κέντρο είναι η ψυχή."

 

Οπότε βλέπουμε ότι όταν το εγώ πεθαίνει, αρχίζει η αλλαγή μέσα στον άνθρωπο. Αρχίζει η δημιουργία της Ψυχής, το μόνιμο κέντρο βαρύτητας ή αλλιώς μόνιμο κέντρο Συνείδησης (ΜΚΣ). Πραγματικά είναι το ίδιο πράγμα. Ο Δάσκαλος σε κάποια άλλα κεφάλαια εξηγεί το ίδιο ακριβώς πράγμα με διαφορετικούς όρους. 

"Κατανοώντας όλες τις διαδικασίες της λυμένης καθεξής, του πολλαπλού εγώ, αυτό αποσυντίθεται. Μόνον τότε εκδηλώνεται διαμέσου και μέσα μας η θεότητα."

Δηλαδή Η Αφύπνιση της Ουσίας ή η Αφύπνιση της Συνείδησης ή η έκφραση του Είναι. Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για να φτάσουμε στην ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ πρέπει να περάσουμε απο τον ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ, και για να φτάσουμε εκεί στο διαλογισμό και τη ανάλυση πρέπει να το έχουμε δει, να εχουμε παρατηρήσει, δηλαδή να έχουμε ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΘΕΙ και για να το κάνουμε αυτό πρέπει να έχουμε ΕΠΙΓΝΩΣΗ ή αλλιώς ΕΝΘΥΜΗΣΗ ΕΑΥΤΟΥ μέσα στην ημέρα.

Αλλά κάποιος δεν αποκτά απλά επίγνωση, είναι κάτι που πρέπει να το εξασκήσει και να το αποζητήσει με την Ψυχή του ή αλλιώς με την Ουσία του, γιατί σύμφωνα και με την διδασκαλία του Σαμαέλ, αυτό θα ήταν αδύνατο, θα έπρεπε να συμβεί κάτι το συνταρακτικό για να ξυπνήσει τον άνθρωπο, και έτσι συνήθως συμβαίνει για να αρχίσει ένας άνθρωπος αυτή την πορεία να αποζητήσει απαντήσεις και θεραπεία για την ψυχή του. 

Αλλά ο διαλογισμός ή Αυοσυλλογισμός του Είναι, είναι κάτι το αναγκαίο, το απαραίτητο, αδιαμφησβήτητα κάτι το πάρα πολύ σημαντικό στην Εσωτερική Εργασία, το οποίο δεν πρέπει να παραλείπουμε ούτε μια μέρα να εξασκηθούμε, ώστε να μπορέσουμε να γίνουμε "αθλητές" του Διαλογισμού, με σκοπό να κυριαρχίσουμε στην λυμένη κάθεξη με την δεμένη κάθεξη.

Στο ίδιο βιβλίο ο Δάσκαλος Σαμαέλ λέει: 

"Ο Μυστικιστικός θάνατος είναι ένα δύσκολο και φλέγον πεδίο της Επανάστασης της Διαλεκτικής.

Η λυμένη κάθεξις διαλύεται στη βάση αυστηρής κατανόησης. Η συμβίωση με το συνάνθρωπο, η συνανα­στροφή με τους ανθρώπους, είναι ο καθρέπτης όπου μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας ολόσωμο. Στη συνα­ναστροφή με τους ανθρώπους τα κρυμμένα μας ελαττώ­ματα ξεπηδούν, αναβλύζουν, και αν είμαστε πανεπόπτες, τότε τα βλέπουμε.

Κάθε ελάττωμα πρέπει πρώτα να αναλυθεί διανοη­τικά και μετά να μελετηθεί με το διαλογισμό."

Άλλο λοιπόν η ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗ και η ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΗ και άλλος ο ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ που μελετάει τις συγκεκριμένες διαδικασίες τις λυμένης κάθεξης και εφόσον τις ελέγχει μέσω της δεμένης κάθεξης μπορεί να πειραματίζεται το Είναι, το πραγματικό, το Αληθινό και βέβαια μπορεί να εξετάζει μέσω της επιστήμης του PROBISTMO τις διανοητικές αυτές ουσίες που μας εγκλωβίζουν.

 Λέει ο Δάσκαλος στην Επιστήμη της Μουσικής:

"Είναι ΕΝΤΕΛΩΣ αδύνατο να ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΘΟΥΜΕ ΤΟ ΕΙΝΑΙ, το ΙΝΤΙΜΟ, το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ, χωρίς να έχουμε φθάσει να είμαστε αληθινοί ΤΕΧΝΙΚΟΙ και ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ αυτής της μυστηριώδους επιστήμης της ονομαζόμενης ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ."

καί:

"Αυτό το αξιόλογο ΣΤΟΙΧΕΙΟ είναι μέσα στη μπουκάλα του ΖΩΙΚΟΥ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΟΥ. Όταν κατά την διάρκεια του ΒΑΘΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ Ο ΝΟΥΣ μένει ΕΝΤΕΛΩΣ ΗΡΕΜΟΣ σε ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΙΩΠΗ από μέσα και απ έξω, όχι μόνο στο επιφανειακό επίπεδο αλλά επίσης σ όλους τους διάφορους ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΥΣ διαδρόμους, περιοχές, επίπεδα και μέρη, τότε η ΟΥΣΙΑ, το ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, φεύγει από την μπουκάλα και ενώνεται με το ΕΙΝΑΙ, με το ΙΝΤΙΜΟ, για να πειραματιστεί το ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ."

Τώρα επίσης θα αντιγράψω ένα κομμάτι απο το Θέληση-Χριστός απο το κεφάλαιο PROBITSMO που μιλάει για το ότι πρέπει να εξετάζουμε τις διανοητικές ουσίες που φυλακίζουν τον νου. Το κομμάτι που διάλεξα βέβαια είναι απολύτως πρακτικό, ώστε να έχουμε ένα εργαλείο στην καθημερηνότητα απέναντι στο νου των εγω:

"Ο άνθρωπος δεν είναι ο Νους.
Ο Νους είναι μόνο ένα από τα τέσσερα σώματα της αμαρτίας.
Όταν ο άνθρωπος ταυτίζεται με το νου πηγαίνει στην άβυσσο.
Ο νους δεν είναι παρά το γαϊδούρι  που πρέπει να ιππεύσουμε για να εισέλθουμε στην ουράνια Ιερουσαλήμ την Κυριακή των Βαΐων.
Κάποιος πρέπει να χειριστεί το Νου μέσω της Θέλησης.
Όταν ο Νους μας ενοχλεί με άχρηστες απεικονίσεις, εμείς πρέπει να μιλήσουμε στο Νου ως  ακολούθως:
Νου, απέσυρε αυτήν την απεικόνιση,  δεν την αποδέχομαι, εσύ  είσαι ο σκλάβος μου και εγώ είμαι ο Κύριός σου.
Όταν ο νους μας ενοχλεί με αντιδράσεις μίσους, φόβου, επιθυμιών, απληστίας, λαγνείας , κλπ., ας μιλήσουμε στο Νου ως ακολούθως:
Νου, απέσυρε αυτά τα πράγματα, δεν τα αποδέχομαι, εγώ είμαι ο αφέντης  σου, εγώ είμαι ο Κύριός σου  και πρέπει να με υπακούσεις, επειδή εσύ είσαι ο σκλάβος μου ως την συντέλεια των αιώνων.
Εμείς τώρα χρειαζόμαστε ανθρώπους με ΘΕΛΗΜΑ, ανθρώπους της Θέλησης, που δεν επιτρέπουν στους εαυτούς τους να σκλαβωθούν από το νου."

Πρέπει επίσης να μελετήσουμε το κεφάλαιο: Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ απο την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗΣ. 

Πρέπει να κάνουμε ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ καθισμένοι σε ανατολικό ή δυτικό στυλ και όταν θα σηκωθούμε να πάρουμε τον Διαλογισμό μαζί μας, με λίγα λόγια να συνεχίσουμε να είμαστε στο ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, και να επιτρέπουμε στην δεμένη κάθεξη, τις Αξίες του Είναι να ενεργούν.